πνιγίτις

-ίτιδος, ἡ, Α

φρ. «πνιγῑτις γῆ» — είδος μελανόχρωμου χώματος, ὁμοιου ως προς την ποιότητα με τον αμπελίτη, που ονομάστηκε έτσι γιατί βρίσκεται σε στενούς τόπους.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. πνίγ- τού πνίγω + επίθημα -ῖτις (πρβλ. στεγ-ίτις)].